Sempre é unha boa ocasión para agarrarse a un libro de Lorenzo Silva. Ameno e profundo, interesante e actual, nunca deixará de sorprendernos pola súa afiada escritura. Velaí vos vai un anaquiño da reedición do seu El urinario (Destino, 2007):
"A miña vida con Natalia consiste en boa medida en acudir a vodas. Ten máis de douscentos amigos, que sumados aos máis de douscentos de cada un dos seus cinco irmáns botan unha cifra de máis de duascentas vodas posibeis. Podemos estar indo a unha cada sábado ata máis alá do ano 2017. Son espectáculos apaixoantes, nos que primeiro oes disertar sobre a parella a un célibe e despois soportas duas ou tres horas de tormento onda outras dez persoas presuntamente seleccionadas polos contraíntes ou as súas nais de acordo coa súa aptitude para encaixar contigo (en realidade, para encaixar con Natalia, que se converte sempre no centro da reunión e non deixa de rir nin de ondear a un lado e a outro a súa longa cabeleira). Ademais diso imos a festas, ás películas que non podes deixar de ver e de vez en cando ao teatro ou a un concerto."
¿Quen non se viu nesta situación algunha vez?
No hay comentarios:
Publicar un comentario